ευρώ βρίσκονται εγκλωβισμένες πάνω από τρία χρόνια από προσφυγές σε διάφορα διοικητικά δικαστήρια και οι Έλληνες «εξορίζουν» τις ανεμογεννήτριες ακόμη και από τους τόπους εξορίας". (Καθημέρινή – Φεβρουάριος 2009)
Είμαι τόσο ειδικός σε θέματα περιβάλλοντος όσο και ο μέσος όρος των Ελλήνων πολιτών. Γνωρίζω δηλαδή τα πράγματα, όχι μέσα από έρευνα και επιστημονικές μελέτες, αλλά μέσω αυτών που προβάλει η τηλεόραση, αυτών που επιτάσσουν τα συμφέροντα της κάθε περιοχής και όσων υποστηρίζει, ανά περίσταση, η αντιπολίτευση της κάθε κυβέρνησης και του κάθε δήμου.
Αφορμή για αυτό το άρθρο είναι η συζήτηση που έχει ανοίξει στην Κέρκυρα για τη δημιουργία αιολικού πάρκου. Η πλειοψηφία εναντιώνεται σε αυτήν την προοπτική. Τοπικοί άρχοντες, δημοτικά συμβούλια, τουριστικά συμφέροντα, ψαράδες, κυνηγοί, βαρκάρηδες και λοιποί, έχουν πάρει αρνητική θέση. Όλοι οι παραπάνω τονίζουν τις αρνητικές επιπτώσεις, χωρίς όμως να τις στηρίζουν σε κάποια επιστημονική μελέτη, κρίνοντας αποκλειστικά με μια κοντόφθαλμη λογική.
Προσωπικά είμαι υπέρ των αιολικών πάρκων, όχι μόνο στην Κέρκυρα, αλλά και σε όλα τα σημεία που υπάρχουν οι απαραίτητες προδιαγραφές. Είτε μιλάμε για τις θαλάσσιες περιοχές του Αιγαίου και του Ιονίου, είτε για τα βουνά και τις πεδιάδες τις ηπειρωτικής Ελλάδος. Οι αρμόδιοι επιστήμονες ας αποφασίσουν για τις μηχανολογικές, κατασκευαστικές αλλά και οικολογικές παραμέτρους και προϋποθέσεις.
Στο μόνο σημείο που θα μπορούσα να πάρω θέση, στον βαθμό που μου επιτρέπει η επαγγελματική μου ιδιότητα, είναι η αισθητική και η προσαρμογή της ανεμογεννήτριας στο τοπίο και πως αυτή εναρμονίζεται με το φυσικό περιβάλλον.
Αν θα έπρεπε να εντάξω κάπου την ανεμογεννήτρια σαν αντικείμενο, τότε ο τομέας του βιομηχανικού σχεδιασμού θα περιέκλειε όλη την ανάπτυξή του.
Το σύγχρονο design έχει πλέον άποψη για όλα αυτά που κάποτε θεωρούσαμε άχαρα αντικείμενα. Αιολικά πάρκα στις βόρειες χώρες, στην Ολλανδία, το Βέλγιο αλλά και στις μεσογειακές χώρες, όπως η Ισπανία, αποδεικνύουν περίτρανα ότι τα τελευταία μπορούν να έχουν υψηλό αισθητικό αποτέλεσμα, όντας πλήρως εναρμονισμένα στο τοπίο. Και φυσικά η δικαιολογία ότι το ελληνικό τοπίο είναι ιδιαίτερο και πρέπει να προστατέψουμε τη μορφολογία και τον χαρακτήρα των νησιών μας, απλά δεν υφίσταται.
Ας φροντίσουμε πρώτα σαν χώρα να λύσουμε το πολεοδομικό χάος των νησιών του Αιγαίου, ας συντηρήσουμε τα παραδοσιακά στοιχεία της αρχιτεκτονικής μας, ας κάνουμε κάτι για τους αντιαισθητικούς πυλώνες τις ΔΕΗ που διατρέχουν ολόκληρη τη χώρα και αφού ενημερωθούμε για το τι συμβαίνει στον κόσμο, τότε ας αφήσουμε του ειδικούς και τις επιστημονικές ομάδες να κάνουν τη δουλειά τους. Η πρόοδος επιτυγχάνεται με τη γνώση, την εξειδίκευση και τη διορατικότητα και όχι με το πολιτικό κόστος και την προοπτική τετραετίας.
enfo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου