Το βλέπουμε να συμβαίνει παντού. Η Τυνησία τώρα, το Ιράν πρόσφατα, ο παγκόσμιος «κυβερνοπόλεμος» και οι πολιτικοί κλυδωνισμοί που προκάλεσε εσχάτως το Wikileaks, όλα δείχνουν ότι οι εξεγέρσεις του μέλλοντος θα γίνουν με τη βοήθεια των πληκτρολογίων. Η «επανάσταση του twitter» έχει αρχίσει προ πολλού. Από την Μολδαβία και την κινητοποίηση της νεολαίας της κατά του Κ.Κ το 2009, μέχρι το Ιράν, με τους υποστηρικτές του ηγέτη της
αντιπολίτευσης, Χουσεΐν Μουσαβί, το σύγχρονο διαδίκτυο είναι ο άσος στο μανίκι των αδυνάτων. Στο Ιράν δούλεψε το Twitter, στη Τυνησία το Facebook, στη Δύση ομάδες διαδικτυακών ακτιβιστών αυτοοργανώνονται, επικοινωνούν, ανταλλάσουν απόψεις, οργανώνουν εκδηλώσεις, διαμαρτυρίες, κοινωνικά happenings, flash mobs, και άλλα πολλά.Πρόσφατο παράδειγμα, αυτό με τις χιλιάδες Τυνήσιους που βγήκαν στους δρόμους, διψασμένοι για αλλαγή, και για δημοκρατία. Διεκδικώντας μια καλύτερη ζωή, με βασικό τους όπλο, εκτός από τις πορείες και τα συνθήματα, το διαδίκτυο. Στο facebook εκατοντάδες «φίλοι» ανταλλάσσουν βίντεο από τα πολύνεκρα επεισόδια που συγκλονίζουν εδώ και ένα μήνα την Τυνησία και συμβολικά βάφουν με αίμα τη σημαία της Τυνησίας. Οι τυνησιακές αρχές ξεκίνησαν προ πολλού επιχειρήσεις phishing, κλέβοντας τα passwords των χρηστών, έτσι ώστε να τους κατασκοπεύουν και να περιορίσουν τις κριτικές φωνές. Όπως όμως αποδείχτηκε από τις εξελίξεις, εις μάτην! Ακόμη και η χαλαρά οργανωμένη ομάδα Anonymous, αποτελούμενη από διαδικτυακούς ακτιβιστές, και που πριν λίγο καιρό έγινε διάσημη για τις επιθέσεις (distributed denial of service- DDoS) που εξαπέλυσε εναντίον όσων εναντιώθηκαν στις αποκαλύψεις της WikiLeaks, ένωσε τις δυνάμεις με αυτές των Τυνήσιων διαδηλωτών. Από την άλλη, το ίδιο το Facebook συνειδητοποιεί πλέον το σημαντικό του ρόλο στην ανταλλαγή πληροφοριών εν μέσω κρίσιμων καταστάσεων, και δεσμεύεται δημοσίως να μην λογοκρίνει οτιδήποτε.
Η πληροφόρηση και η ενημέρωση που υπάρχουν σήμερα, δεν έχουν προηγούμενο σε καμία άλλη εποχή στην ιστορία της ανθρωπότητας. Το ίδιο και η δίψα για ριζική αλλαγή τoυ πολιτικού και οικονομικού status quo. Οι ισχυροί, οι ελίτ, εκτός από την οργή, που εύκολα αντιμετωπίζουν με τη πατροπαράδοτη καταστολή, ή την επιτηδευμένη παραπληροφόρηση, μέσα από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, έχουν τώρα να αντιμετωπίσουν και την ελεύθερη πληροφόρηση, τη διάχυση των ιδεών. Και εκεί τα βρίσκουν σκούρα.
Το διαδίκτυο αναδεικνύεται σε καθοριστική μορφή πάλης της σύγχρονης εποχής. Στο ηλεκτρονικό οδόφραγμα. Τα παραδοσιακά οδοφράγματα, οι αιματηρές επαναστάσεις, δεν ενδείκνυνται πλέον ως μοναδικές ή αποκλειστικές μέθοδοι αγώνα στις σύγχρονες πολυπληθείς και σύνθετες κοινωνίες. Οι εξεγερμένοι καταγγέλλουν το σύστημα και τη διαφθορά του, οργανώνονται και δρουν τώρα με ένα απλό «κλικ». Και το κυριότερο, οι on line εξεγέρσεις δεν θα μπορουν να καπελωθούν εύκολα, όπως συνέβη στο παρελθόν με πολλές άλλες.
Η χρησιμοποίηση του νέου ηλεκτρονικού υπέρ-όπλου της ελεύθερης πληροφόρησης, στον συντονισμό διάφορων κοινωνικών δράσεων είναι νομοτελειακά αναπόφευκτη. Όπως αναπόφευκτη είναι και η αυτό-οργάνωση μέσω διαδικτύου σε επίπεδο «γειτονιάς», τοπικών και κλαδικών αιτημάτων και συμφερόντων. Και έπειτα ο συντονισμός όλων αυτών. Μια grass roots αυτο – οργάνωση μέσα από την κοινωνική δικτύωση. Η άμεση δημοκρατία.
Το μέλλον, λοιπόν, είναι ήδη εδώ. Και είναι ηλεκτρονικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου