ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Γ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Γ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ

Λ. ΚΑΛΑΡΡΥΤΗ

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΠΙΚΑΙΡΑ

21/03/11 

1. Η κριτική σας στην κυβέρνηση για τα θέμα του Μνημονίου είναι πολύ σκληρή και δημιουργεί αίσθηση διότι είναι εκ των έσω. Ζητάτε να απομακρυνθεί ο υπουργός Οικονομικών. Μα δεν είναι μόνο δική του πολιτική. Είναι της κυβέρνησης συνολικά.Έχει την κάλυψη του πρωθυπουργού...

      Εξέφρασα  από την πρώτη στιγμή τις αντιρρήσεις  μου για τις επιλογές του οικονομικού  επιτελείου της Κυβέρνησης και δυστυχώς οι εξελίξεις με επιβεβαιώνουν. Θα επαναλάβω για πολλοστή φορά ότι η ασκούμενη οικονομική πολιτική είναι αντιλαϊκή, μονόπλευρη σε βάρος των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των μισθωτών, αντιαναπτυξιακή και άρα αναποτελεσματική. Μια πολιτική που στο όνομα της «σωτηρίας» της χώρας και μπροστά στην αναγκαιότητα του δανεισμού υποθηκεύει το μέλλον της χώρας, διαλύει τον κοινωνικό ιστό, εκτοξεύει σε δυσθεόρατα ύψη την ανεργία και καταλύει κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης. Τρομάζω στην ιδέα της εικόνας της χώρας και των πολιτών της μετά από πέντε χρόνια!  

Αυτή  η πολιτική σχεδιάστηκε, εισηγήθηκε και υποστηρίχθηκε από συγκεκριμένα πρόσωπα, που λειτούργησαν περισσότερα  με βάση την παλιά τους επαγγελματική  απασχόληση και λιγότερο ως στελέχη  μιας Κυβέρνησης με νωπή λαϊκή εντολή και συγκεκριμένες προεκλογικές δεσμεύσεις. Θεωρώντας ότι η συγκεκριμένη πολιτική οδηγεί σε δραματικά αδιέξοδα, ζητώ την αλλαγή της. Είναι αλήθεια ότι την αποκλειστική ευθύνη για την αποτελεσματική και ορθή λειτουργία της ορχήστρας την έχει ο μαέστρος. Οι μουσικοί κρίνονται για την τέλεια εκτέλεση των εντολών που λαμβάνουν. Ο μαέστρος ευθύνεται για τις επιλογές που συνθέτει το μουσικό σύνολο που διευθύνει και ο μουσικός για την ικανότητα της δεξιοτεχνίας του. Συνεπώς στην προκειμένη περίπτωση η κριτική στον υπουργό των οικονομικών αφορά το ειδικό βάρος που πρέπει να διαθέτει ο πολιτικός, σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης, για να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Από την αρχή της υπουργικής του θητείας ενήργησε επιπόλαια, αποσπασματικά, αντιφατικά, απρογραμμάτιστα, χωρίς ίχνος συγκεκριμένης στρατηγικής διεξόδου και με απειρία διαπραγμάτευσης με τους πιστωτές μας και αυταρχικά με το λαό. Από το “η οικονομία της χώρας μοιάζει με τον Τιτανικό” καταλήξαμε στην σκληρή μονομερή λιτότητα και αποδιάρθρωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Ο υπουργός αποδείχθηκε ικανός να περικόψει τους μισθούς και τις συντάξεις για να μειώσει δαπάνες αλλά αδυνατεί να αυξήσει τα δημόσια έσοδα. Ήδη το έλλειμμα βρίσκεται σήμερα στο 9,2%. Οι πολιτικές τους εισηγήσεις αποδεικνύονται λοιπόν ατελέσφορες και μάταιες και παγιδεύουν την ανάπτυξη της οικονομίας με τις εμμονές του. Τώρα αν ο πρωθυπουργός επιμένει να διατηρεί στην ορχήστρα του στο λειψό έργο που διευθύνει το βασικό του όργανο αναρμόνιστο και ασυγχρόνιστο το αποτέλεσμα μπορεί να μην είναι μόνο κακόγουστο... Εξ' άλλου η ιστορία μας διδάσκει ότι το βάρος της ευθύνης σε ανάλογες περιστάσεις την είχε μόνο ένας: Ο Χαρίλαος Τρικούπης.

2. Τι προβλέπετε, πολιτικά, για τη συνέχεια;

 

      Σε  μία χώρα που κυριαρχεί η απαισιοδοξία, ο φόβος για το αύριο και  η ανασφάλεια για τη δουλειά και την ίδια τη ζωή των περισσότερων πολιτών, δύσκολα μπορεί κανείς να κάνει προβλέψεις. Πολύ περισσότερο όταν το πληγωμένο πολιτικό σύστημα δείχνει αδύναμο και ανίκανο να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του κόσμου για διαφάνεια, ισονομία και κοινωνική δικαιοσύνη. Στις τελευταίες εκλογές τιμωρήθηκε με απόλυτο τρόπο μια Κυβερνητική πολιτική που κατάστρεψε τη χώρα αλλά και ένα πολιτικό σύστημα αξιών που προκάλεσε. Ζητήθηκε αλλαγή και ο λαός εμπιστεύθηκε το ΠΑΣΟΚ, απαιτώντας να κάνει πράξη αυτά για τα οποία προεκλογικά δεσμεύτηκε. Δυστυχώς η Κυβερνητική πολιτική απέχει κατά πολύ από την υλοποίηση των υποσχεθέντων! Και αυτό είναι ένα επιπλέον πλήγμα στην αξιοπιστία των πολιτικών και των κομμάτων. Αυτή η απογοήτευση και η κρίση αξιοπιστίας καταγράφεται σε κάθε δημοσκόπηση με καταλυτικό τρόπο. Πορευόμαστε χωρίς σχέδιο χωρίς στρατηγική. Το υπάρχον πολιτικό προσωπικό ενεργεί με βάση το προσωπικό του συμφέρον και τις αυστηρά ατομικές πολιτικές του φιλοδοξίες. Απαιτείται λοιπόν, με σύνεση και φρονιμάδα, ένα Εθνικό Σχέδιο εξόδου από την κρίση μακριά από ιδεολογικά φληναφήματα. Οι λέξεις έχουν πλέον χάσει την σημασία τους και η αναξιοκρατία χωρίς κόπο βαπτίζεται αξιοκρατία, και ο νεοφιλελευθερισμός σοσιαλισμός. Είναι η ώρα πλέον της υπεύθυνης και σοβαρής πράξης. Πρέπει να απευθυνθούμε με ειλικρίνεια στον ελληνικό λαό και να του δώσουμε πυξίδα πλεύσης γιατί έχουμε υποχρέωση να βγούμε από το μάτι του κυκλώνα.  

Επειδή  πιστεύω ότι η μόνη δύναμη πραγματικής  αλλαγής στη χώρα είναι το ΠΑΣΟΚ, εκτιμώ ότι η αλλαγή της υπάρχουσας κατάστασης πρέπει να ξεκινήσει από το ίδιο. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να ξαναλειτουργήσει, να συζητήσει, να ενεργοποιηθεί και να πρωταγωνιστήσει στις εξελίξεις. Αυτό σημαίνει ότι αποτελεί άμεση αναγκαιότητα να οδηγηθούμε σε Συνέδριο προκειμένου να απαντήσουμε καθαρά στα ζητήματα που έχουν δημιουργηθεί, να καθορίσουμε την πολιτική και οργανωτική μας «γραμμή», να ξεκαθαρίσουμε την ιδεολογική μας βάση. Δεν μπορεί να μιλάμε για κοινωνική δικαιοσύνη και να υλοποιούμε πολιτικές κοινωνικής αδικίας. Δεν μπορεί να μιλάμε για διαφάνεια και να συνεχίζουμε την ατιμωρησία των υπευθύνων για το μεγάλο φαγοπότι, που οδήγησε εδώ τη χώρα. Δεν μπορεί να μιλάμε για Ανεξαρτησία και να πορευόμαστε υπό την επιτήρηση της τρόικα και του ΔΝΤ. Δεν μπορεί να φορολογούμε τους μη έχοντες και να «ξαλαφρώνουμε» τους έχοντες! Δεν μπορεί να είμαστε σοσιαλιστές και να κλείνουμε το μάτι σε θατσερικές λογικές. Σήμερα το ΠΑΣΟΚ καλείται να αποφασίσει για το μέλλον της χώρας. Αν δεν το κάνει οι ευθύνες του θα είναι ιστορικές… 

 

3. Βλέπετε πρόωρες εκλογές;

      Οι  εκλογές δεν είναι πανάκεια. Ούτε μπορεί να ευτελίζεται το ύστατο καθοριστικό  δικαίωμα του λαού με εκβιαστικά διλήμματα. Δεν γίνεται να απαιτούνται εκλογές  όπως θέλει η αριστερά για να νομιμοποιηθεί  εκ των υστέρων μια μη εγκεκριμένη  πολιτική.  

 

Οι εκλογές στην παρούσα κατάσταση θα είχαν νόημα αν μπορούσαν να προσφέρουν ουσιαστική λύση ή να προσδώσουν περισσότερη ισχύ στην κυβέρνηση που θα επιλεγεί να προωθήσει αναγκαίες πολιτικές για την έξοδο από την κρίση. Γι' αυτό πριν από τις εκλογές χρειάζεται η διαμόρφωση ενός Εθνικού Σχεδίου για να δείξουμε πως θα πιάσουν τόπο οι θυσίες του ελληνικού λαού. Απαιτείται ένα συγκεκριμένο και στοχευμένο αναπτυξιακό πρόγραμμα για να πάρει μπρος η οικονομία. Και πάνω απ' όλα απαιτείται ειλικρινής πολιτικός λόγος για να ξέρουν όλοι πως θα βαδίσουν. Οι πολίτες απαιτούν πάνω απ' όλα να ξέρουν τι θα δώσουν και γιατί θα το δώσουν και όχι να τους μεταχειρίζονται οι πολιτικοί ως συνένοχους για ότι οι ίδιοι αποφάσισαν χωρίς να τους ρωτήσουν. Είναι η ώρα της αλήθειας, της ειλικρίνειας, διαφορετικά όταν τους καλέσεις να σε επιδοκιμάσουν μπορεί να βρεθείς προ εκπλήξεων. Οι εκλογές γίνονται για να δώσουν λύσεις στα προβλήματα και όχι για να προσφέρουν διέξοδο στα αδιέξοδα του πολιτικού.  Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι σταθερότητα και ηρεμία. Το θέμα δεν είναι να αλλάξει η Κυβέρνηση το θέμα είναι να αλλάξουν οι πολιτικές αυτής της Κυβέρνησης που είναι αντίθετες με τα πιστεύω μας και τις προεκλογικές μας εξαγγελίες. Το θέμα είναι να παράξει αποτελέσματα αυτή η Κυβέρνηση προς όφελος του λαού και των κοινωνικών στρωμάτων που την οδήγησαν στην εξουσία.  

 

 

 

4. Εξελέγητε μέλος του Πολιτικού  Συμβουλίου, στις εκλογές  για την αναπλήρωση μελών, και μάλιστα  πρώτος σε ψήφους. Τι στάση θα τηρήσετε; Τι θα πείτε στον πρωθυπουργό σε κάποια από τις συνεδριάσεις του οργάνου στην οποία θα συμμετάσχει και ο ίδιος;

 

      Δεν είναι η πρώτη φορά που εκλέγομαι  σε όργανα του κόμματος. Και μπορεί η εκλογή να δημιουργεί επιπλέον ευθύνες  αλλά αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει  ούτε τα πιστεύω μου ούτε τις απόψεις  μου. Η στάση μου όλα τα χρόνια της πολιτικής μου διαδρομής είναι σταθερή και δεν αλλάζει. Πίστευα και πιστεύω ότι το Πολιτικό Συμβούλιο ενός προοδευτικού κόμματος όπως το ΠΑ.ΣΟ.Κ είναι πολιτικό όργανο και ως τέτοιο πρέπει να λειτουργεί για να μπορέσει να πραγματοποιηθεί μια κυβερνητική πολιτική. Το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑ.ΣΟ.Κ πρέπει να πάψει να λειτουργεί ως εκτελεστική γραμματεία της κυβέρνησης και πρέπει να ξαναγίνει εκείνο το καθοδηγητικό όργανο που προβλέπει το καταστατικό. Το κόμμα δεν είναι εχθρός της κυβέρνησης, ούτε βέβαια άκριτος απολογητής των πράξεων της. Είναι ένας ζωντανός οργανισμός που διαβουλεύεται και συνθέτει απόψεις για να διευκολύνει στο μέτρο του δυνατού την κυβέρνηση. Γι' αυτό χρειάζεται να επαναφέρουμε το κόμμα σε δράση ώστε να μπορεί να είναι το ΠΑ.ΣΟ.Κ στην κυβέρνηση και ο λαός στην εξουσία. Χωρίς δομημένο και σοβαρό κόμμα δεν μπορούμε να πάμε μακριά.Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να βγει από το λήθαργο του και να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα.  

 

Σε επίπεδο  ιδεολογίας, πολιτικής και στρατηγικής. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να κινητοποιηθεί, οι οργανώσεις του να επαναλειτουργήσουν και να σταθούν δίπλα στον πολίτη. Σε επίπεδο πολιτικής όπου οι κυβερνητικοί χειρισμοί και αποφάσεις είναι σύμφωνες με τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις θα υπάρχει στήριξη, όπου όχι θα υπάρχει κριτική. Δεν φοβάμαι την αντιπαράθεση ούτε θεωρώ κακό το να διαφωνεί κάποιος. Η συζήτηση με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ έχει πάντοτε ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Το τι θα ειπωθεί εξαρτάται από το θέμα της συζήτησης. Σε κάθε περίπτωση ένα είναι σίγουρο. Θα λέω τα πράγματα με το όνομα τους.

  

5. Σκληρή γλώσσα έχετε χρησιμοποιήσει και για τα εθνικά θέματα. Ζητάτε την απομάκρυνση και του υπουργού Εξωτερικών. Και εδώ θα σας πω ότι δεν χαράσσει μόνος του πολιτική. 

      Η Ελλάδα, λόγω της γεωγραφικής της  θέσης, βρίσκεται σ' ένα σύνθετο, δύσκολο και σχεδόν εχθρικό περιβάλλον. Η πολιτική μας πρέπει να είναι μελετημένη, προσεχτική και μετρημένη γιατί ανά πάσα στιγμή κινδυνεύουμε να απεμπολήσουμε τα εθνικά μας δίκαια. Βλέπουμε π.χ τον κ. Νταβούτογλου να αμφισβητεί άμεσα τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και εμείς παραμένουμε απαθείς ή στην καλύτερη περίπτωση αναιμικοί στις αντιδράσεις μας. Γιατί δεν προβαίνουμε σε οριοθέτηση της ΑΟΖ τουλάχιστον στο Ιόνιο;

  

Γιατί δεν κάνουμε το ίδιο σε συμφωνία με την Κύπρο για το Καστελόριζο; Με την ιδιαίτερη έκφρασή μου δηλώνω κυρίως την ανησυχία μου για το μέλλον των δικαιωμάτων της πατρίδας μου. Το κριτήριο είναι η επιβίωση της πατρίδας μας και βεβαίως βρίσκεται πάνω απ' όλα τα πρόσωπα και όλες τις πολιτικές που δεν αρμόζουν. Καλή είναι η διπλωματική διαχείριση των ζητημάτων αλλά κάποτε θα πρέπει να βλέπουμε απτά τα πράγματα για να είμαστε ασφαλείς, σίγουροι και εθνικά υπερήφανοι. Και κάτι τελευταίο: Οι εξελίξεις στη Β. Αφρική θέτουν επι τάπητος την αναγκαιότητα να επανεξετάσουμε την πολιτική των διεθνών συμμαχιών μας. Η Ελλάδα πρέπει να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διπλωματία στο χώρο της Μεσογείου και όχι να καλείται να συνδράμει σε διφορούμενες πολιτικές αποφάσεις. Καλό είναι να υλοποιούμε τις αποφάσεις του ΟΗΕ αλλά να μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας για την Κύπρο που παραμένουν χωρίς υλοποίηση πολλά χρόνια τώρα! Δεν γίνεται εξωτερική πολιτική με δύο μέτρα και δύο σταθμά..