Χιλιάδες άλμπατρος σκοτώθηκαν από το τσουνάμι

Χονολουλού

Τέσσερις ώρες μετά το σεισμό των 9 βαθμών στην Ιαπωνία, το τσουνάμι έπνιξε την ατόλη Μίντγουεϊ στον Ειρηνικό και ισοπέδωσε μια αποικία άλμπατρος, σκοτώνοντας χιλιάδες θαλασσοπούλια... Στην ίδια την Ιαπωνία, τα βιομηχανικά και οικιακά χημικά που διασκορπίστηκαν στο έδαφος και στη θάλασσα προκάλεσαν περιβαλλοντική καταστροφή, της οποίας το μέγεθος παραμένει ακόμα άγνωστο.

Περίπου 2.000 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Χονολουλού, στο μέσο της διαδρομής από την Ιαπωνία μέχρι τη Χαβάη, το σεισμικό κύμα είχε ακόμα μεγάλη ταχύτητα, το ύψος του όμως είχε μειωθεί γύρω στο ενάμισι μέτρο. Αυτό όμως δεν έσωσε την ατόλη Μίντγουεϊ, η οποία είναι κοραλλιογενής και μόλις που ξεπροβάλλει πάνω από τον ωκεανό.

Το τσουνάμι έπνιξε ή έθαψε χιλιάδες νεοσσούς και τουλάχιστον 1.000 ενήλικα άλμπατρος του Λέισαν, εκτίμησε ο Μπάρι Στίγκλιτζ, επικεφαλής των Εθνικών Καταφυγίων Άγριας Ζωής στη Χαβάη και τα νησιά του Ειρηνικού.

Εκτίμησε επίσης ότι τα κύματα έθαψαν χιλιάδες υπόλευκους θαλασσοβάτες (Pterodroma hypoleuca), ένα άλλο θαλασσοπούλι που φωλιάζει σε μικρά λαγούμια.

Τα δύο είδη ευτυχώς δεν κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Περίπου ένα εκατομμύριο άλμπατρος του Λέισαν (Pterodroma hypoleuca) ζουν στην ατόλη Μίντγουεϊ, σχηματίζοντας τη μεγαλύτερη αποικία του είδους τους στον κόσμο.

Το τσουνάμι κατάφερε όμως ένα σημαντικό πλήγμα, καθώς αποδεκάτισε τους νεοσσούς της αναπαραγωγικής περιόδου.

Τα αποτελέσματα θα είναι εμφανή στο μέγεθος του πληθυσμού για τουλάχιστον τρία χρόνια, εκτίμησε ο Στίγκλιτζ.

Το Σπιτ Άιλαντ, το μικρότερο από τα τρία νησάκια της ατόλης, κατακλύστηκε από νερά σε όλη του την έκταση, ενώ το Ίστερ Άιλαντ καλύφθηκε κατά 60% και το Σαντ Άιλαντ κατά 20%.

Πέντε ημέρες μετά το σεισμό των 9 βαθμών στην Ιαπωνία, τα μάτια όλου του κόσμου είναι στραμμένα στη Φουκουσίμα, όπου έξι αντιδραστήρες απειλούν τη χώρα με πυρηνική τραγωδία.

Σημαντικό ήταν όμως το πλήγμα για ολόκληρο περιβάλλον της βορειοανατολικής Ιαπωνίας, όπου η ακτογραμμή έχει αλλάξει ριζικά και πρέπει να σχεδιαστεί εκ νέου στο χάρτη.

Το αλάτι της θάλασσας μόλυνε το καλλιεργήσιμο έδαφος, ίσως και τον υδροφόρο ορίζοντα, ενώ τα κύματα εισέβαλαν σε ένα διυλιστήριο, σε αρκετούς πυρηνικούς σταθμούς και σε άλλους βιομηχανικές μονάδες. Οι πρώτες ύλες και τα επικίνδυνα βιομηχανικά υλικά, όπως και κάθε είδους οικιακά χημικά και αντικείμενα, σκορπίστηκαν στο έδαφος και στον ωκεανό με αποτελέσματα που δεν έχουν γίνει ακόμα ορατά.

Σε όλα αυτά ίσως έρθουν να προστεθούν ραδιενεργά υλικά που συσσωρεύονται στους θαλάσσιους οργανισμούς.