Με άλλα λόγια, δημιούργησαν αυτό ακριβώς που κατηγορούσαν: Μια ακόμα εστία προπαγάνδας που διαστρέφει την αλήθεια. Διότι άλλο να ερμηνεύεις την αλήθεια και άλλο να την δημιουργείς. Το πρώτο λέγεται άποψη. Το δεύτερο λέγεται ψέμα. Και εκείνο το βράδυ, δυστυχώς για την «δημοσιογραφία των πολιτών» το γεγονός ήταν άλλο. Το Mega είχε πράγματι μεταδώσει ρεπορτάζ από τις μάχες των κατοίκων με τα ΜΑΤ.
Δεν είναι φυσικά η πρώτη φορά που εφαρμόζεται το αξίωμα «αν η πραγματικότητα είναι διαφορετική από αυτό που επιθυμώ, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα». Άλλο παράδειγμα: Πριν από μερικές ημέρες, οργανώθηκε συγκέντρωση έξω από το σπίτι του Κώστα Σημίτη στην οδό Αναγνωστοπούλου. Υπήρξε ασφαλώς και video που έδειχνε ανθρώπους να φωνάζουν «φέρε πίσω τα κλεμμένα». Κανένα πρόβλημα μέχρι εδώ. Το πρόβλημα ξεκίνησε όταν κανείς δεν μπήκε στον κόπο να μετρήσει τα άτομα που φαίνονταν στο video αυτό, τα οποία στην καλύτερη περίπτωση ήταν 350-500. Κάποια blogs έγραψαν 5.000. Και πολλοί τα αναπαρήγαγαν! Ανάμεσά τους και ο τηλεοπτικός σταθμός Antenna, στην εκπομπή 10 με 1 μαζί! Και εδώ ακριβώς αρχίζει το πρόβλημα. Γιατί ο καθένας μπορεί να δώσει όποια ερμηνεία θέλει στα γεγονότα. Να σχολιάσει ό,τι θέλει και να αναδείξει όποια λεπτομέρεια θέλει. Εκείνο που δεν αλλάζει όμως, είναι τα ίδια τα γεγονότα. Και sorry, αλλά ο αριθμός των ανθρώπων που συγκεντρώθηκαν κάτω από το σπίτι του πρώην πρωθυπουργού είναι ένα γεγονός. Και μάλιστα καταγεγραμμένο σε κάμερα. Και από την επαγγελματική δημοσιογραφία, περιμένεις κάποιος να μπει στον κόπο να μετρήσει τα άτομα που δείχνει το video που μεταδίδει. Τουλάχιστον αυτό. Και όχι να αναμεταδίδει ό,τι βολεύει και ό,τι τροφοδοτεί με «φρέσκο κρέας» το «λαϊκό αίσθημα».
Όμως προφανώς κανείς δεν χρειάζεται πλέον την πραγματικότητα που αναμεταδίδει η δημοσιογραφία. Και οι δημοσιογράφοι φαίνονται βολεμένοι στο να τροφοδοτούν αναγνώστες-οπαδούς, γλείφοντάς τους ώστε να τους κρατήσουν «πελάτες» παρά να τους δυσαρεστήσουν. Και για τους αναγνώστες πελάτες άλλωστε «καλός δημοσιογράφος» είναι αυτός που γράφει όσα θέλουν να ακούσουν. Όποιος γράφει κάτι δυσάρεστο, είναι προφανώς πουλημένος και τσιράκι. Και το χειρότερο; Δεν φταίει το κοινό για τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα. Οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι του έδωσαν αυτό το δικαίωμα.
Το αποτέλεσμα είναι να μην υπάρχουν πλέον γεγονότα που δημιουργούν απόψεις, αλλά απόψεις που δημιουργούν γεγονότα. Δηλαδή: Το γεγονός είναι ότι 12 άτομα (τόσα ακριβώς υπάρχουν στο video, αν κάποιος μπει στον κόπο να τα μετρήσει) φωνάζουν μπροστά στην Άννα Νταλάρα πριν αρχίσει η παρέλαση ότι «είναι ανεπιθύμητη στο Περιστέρι». Τα site εφημερίδων και η ειδησεογραφία όμως μεταδίδουν ότι «γιουχαΐστηκε και η Άννα Νταλάρα». Με άλλα λόγια, κανείς δεν χρειάζεται την δημοσιογραφική μαρτυρία (12 άτομα) όταν έχει έτοιμη την άποψη («λαϊκή οργή»). Και φυσικά, επειδή έχει χαθεί το αντικειμενικό σημείο αναφοράς, αυτό που παρείχε η δημοσιογραφία, όλα καταλήγουν σε έναν τεράστιο καυγά, όπου ο καθένας ανακατεύει παραπληροφόρηση, θεωρίες συνομωσίας και απόψεις. Και όλοι μοιάζουν ικανοποιημένοι με αυτό, γιατί έτσι ο καθένας μπορεί να προωθήσει πιο εύκολα την ατζέντα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου