δημοκρατικής αριστεράς, σε στιγμές μάλιστα μεγάλης κρίσης για τη χώρα. Το ανανεωτικό αριστερό ρεύμα σ' όλη τη μακρόχρονη πορεία του -από την ΕΔΑ μέχρι τον ΣΥΝ- παρ' όλα τα πολιτικά και τακτικά λάθη που μπορεί κάποιος να του καταλογίσει, προσέφερε στην ελληνική κοινωνία μια νέα πολιτική κουλτούρα, ποιότητα ιδεών, διαλόγου, ιστορικής αυτοκριτικής και συνθέσεων...
Παρ' ότι αριστερό λαϊκό κίνημα, απέφυγε σθεναρά τον λαϊκισμό -που υπήρξε η «μάστιγα» της μεταπολίτευσης- έστω κι αν το πλήρωσε εκλογικά. Πλήρωσε επίσης ακριβά το γεγονός ότι είπε πράγματα και διατύπωσε πολιτικές θέσεις, με πρόδρομο τρόπο, έξω από τις τρέχουσες κομματικές σκοπιμότητες της στιγμής, με ψυχραιμία και νηφαλιότητα. Αναμφισβήτητα, όμως, η πνευματική επιρροή του υπήρξε πάντα πολύ μεγαλύτερη των εκλογικών του επιδόσεων.
Η αυτόνομη επανεκκίνηση της Δημοκρατικής Αριστεράς, σε μια στιγμή πολλαπλών αδιεξόδων, πολιτικών, ηθικών, κοινωνικών, παραγωγικών και οικονομικών, είναι ένα σημαντικό εγχείρημα. Κυρίως γιατί είναι μία περίοδος που ο «προοδευτικός χώρος» επανατοποθετείται και επαναπροσδιορίζεται. Αναζητάει ένα νέο μείγμα αξιών που να συνδέεται άμεσα με εφαρμόσιμες και ρεαλιστικές πολιτικές που θα ανοίγουν δρόμους στην κοινωνία και θα δημιουργούν βάσιμες προσδοκίες για ένα καλύτερο αύριο. Απεχθάνεται το αδιέξοδο, τη γενική άρνηση, τη «βία για τη βία» και την τακτική της έντασης και του χάους, που όχι μόνο δεν βγάζει πουθενά, αλλά οδηγεί τα πράγματα προς το χειρότερο...
Θα μπορέσει η Δημοκρατική Αριστερά να εκφράσει πολιτικά τις νέες ανάγκες ενός ευρύτερου προοδευτικού χώρου; Αυτό είναι το «στοίχημα» με το οποίο αναμετράται. Μέχρι στιγμής στην οκτάμηνη αυτόνομη παρουσία της η ΔΑ έδωσε ένα ισχυρό δείγμα θετικών πρωτοβουλιών στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα και αλλού πρόβαλε και στήριξε τη δημιουργία ευρύτερων συνεργασιών που έφεραν στο προσκήνιο νέες δυναμικές και κυρίως νέες αντιλήψεις και προσεγγίσεις. Η Δημοκρατική Αριστερά δεν ψήφισε το μνημόνιο, όμως η πολιτική της είναι η αναζήτηση ρεαλιστικών εναλλακτικών λύσεων στο πραγματικό περιβάλλον της κρίσης και του μνημονίου. Ο Φώτης Κουβέλης π.χ. ζήτησε συνάντηση των πολιτικών αρχηγών για να δώσουν ένα «κοινό μήνυμα» προς τους Ευρωπαίους εταίρους. Ενώ η προσπάθεια ευρύτερων πολιτικών συγκλίσεων (οικολόγοι κ.λπ.) σε προγραμματική βάση αποτελεί σταθερή επιδίωξη του νέου κόμματος. Για να δούμε... Ισως η ανανεωτική αριστερά αποδειχθεί ότι ταιριάζει περισσότερο στις δύσκολες εποχές!
Παναγιώτης Δ. Παναγιώτου
panpan@pegasus.gr
panpan@pegasus.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου