Πριν απαντήσετε, διαβάστε προσεκτικά το άρθρο μου και βρείτε την απάντηση της απάντησης που σας ταιριάζει...
Στις μέρες μας η απάντηση στη συγκεκριμένη ερώτηση δεν είναι και τόσο απλή υπόθεση. Ας θυμηθούμε τις απαντήσεις που δίναμε στην προ ΔΝΤ εποχή.
Η ερωταπόκριση την εποχή εκείνη ήταν μία τυπική, μηχανική, αυτόματη στιχομυθία άνευ ουσίας και χωρίς κανείς από τους δύο να συνειδητοποιεί τι ρώτησε και τι απάντησε ο άλλος. Ας θυμηθούμε μερικές βαρετές στιγμές από αυτή την κοινότοπη αλλά ευγενική, κατά τα άλλα, χαιρετούρα.
-Τι κάνεις; Καλά (απότομο και κλασικό).
-Τι κάνεις; Δόξα τω Θεώ (χριστιανικό, αλλά δε μάθαμε ακριβώς τι κάνει).
-Τι κάνεις; Μια χαρά (χαρούμενος).
-Τι κάνεις; Περίφημα (υπεραισιόδοξος).
-Τι κάνεις; Τίποτα (άνεργος ή τεμπέλης).
-Τι κάνεις; Άστα να πάνε (αυτός είχε προβλήματα και πριν το ΔΝΤ).
-Τι κάνεις; Υπομονή (εξυπνάκιας).
Την εποχή εκείνη υπήρχε και μία θετική ερώτηση που σχεδόν προεξοφλούσε την απάντηση σου, ήταν ο χαιρετισμός «όλα καλά;» που σε υποχρέωνε να συμφωνήσεις γιατί αν απαντούσες «όχι» ένιωθες την υποχρέωση να εξηγήσεις γιατί.
Σήμερα αν κάποιος σε χαιρετήσει με χαμόγελο και με την ερώτηση «όλα καλά;» θα καταλάβεις ότι σε περιπαίζει, σε ειρωνεύεται.
Οι σύγχρονες επίκαιρες απαντήσεις στην ερώτηση «τι κάνεις» αν δεν έχουν μία σαφέστατη αρνητική θέση του τύπου «χάλια», «σκατά», «χειρότερα δε γίνεται», πρέπει να έχουν μία μελαγχολία, μία θλίψη, ένα υγρό βλέμμα ή έστω ένα σκεπτικισμό. Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, τη λίστα.
Καλημέρα τι κάνεις; Ό,τι μπορώ (συνδυασμός θλίψης και προσπάθειας).
-Τι κάνεις; Τι να κάνω; (τενίστας, σου πετάει το μπαλάκι).
-Τι κάνεις; Από το κακό στο χειρότερο (ρεαλιστής με αυτογνωσία).
-Τι κάνεις; Γά_ _ _τα (ο προηγούμενος, αλλά πιο ρεαλιστής).
-Τι κάνεις; Μια από τα ίδια (καλά ίδια ή κακά ίδια;).
-Τι κάνεις; Προσπαθώ (η πλέον αισιόδοξη απάντηση στις μέρες μας).
-Τι κάνεις; Ό,τι με φωτίσει ο Θεός (ο ίδιος χριστιανός και πάλι δε μάθαμε τι κάνει).
-Τι κάνεις; Το μα_ _ _ _α (περίπου και η μισή Ελλάδα).
-Τι κάνεις; Καμώνομαι (παθητικός).
Σ αυτό το σημείο θέλω την προσοχή σας για να αντιμετωπίσουμε μαζί έναν τύπο μεερώτηση – παγίδα.
Είναι αυτός ο τύπος που σου λέει «Να βρεθούμε να φάμε τα ψαράκια μας, να πιούμε τα ουζάκια μας, να συνεχίσουμε με τα ουισκάκια μας». Αυτός δε θα σε ρωτήσει ποτέ «τι κάνεις;», θα ρωτήσει «τι κάνουμε;»
Προσοχή!!! Δεν είναι εποχή για συνεταιρισμούς ούτε στις χαιρετούρες. Ξεκαθαρίστε αμέσως τη θέση σας με μία σαφή και στιβαρή απάντηση τύπου «εσείς δεν ξέρω τι κάνετε, εμείς πάλι είμαστε ένας και είμαστε χάλια».
Μια άλλη απάντηση που προϋποθέτει στοιχειώδη υποκριτική ικανότητα είναι: «Τι κάνεις; Καταθλιπτικά!!!» με χαμόγελο και με τόνο-χροιά φωνής σα να ξεστόμισες τη λέξη «καταπληκτικά». Αν θέλετε, όμως, να τον μπερδέψετε ακόμη πιο πολύ απαντήστε ανορθόδοξα σχεδόν σουρεαλιστικά: «Καλημέρα. Τι κάνεις;» «Θαυμάσια, υπέροχα, όλα καλά» με ένα φωτεινό χαμόγελο και λαμπερό βλέμμα.
Θα δείτε απέναντι σας ένα πρόσωπο που θα γελάσει σα να του είπατε ένα κρύο ανέκδοτο ή θα χαμογελάσει με αμφιβολία και θλίψη σα να βλέπει στο πρόσωπο σας ένα δακρυσμένο κλόουν που μόνο το μακιγιάζ του δείχνει να χαμογελάει.
Φίλε αναγνώστη (αν είσαι ένας, τηλεφώνησε μου να τα πούμε) αν είσαι περισσότεροι, γράψε μου τις απαντήσεις που θα έδινες στο «Καλημέρα. Τι κάνεις;»
Υ.Γ. Αν δεν το πάρουμε στην πλάκα θα μας πλακώσει.
Περικλής Πηλείδης.
Αρθρογράφος της Πλάκας Λιτοχώρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου