Τελικά δεν είναι από το Μεξικό η Ελένη Φουρέιρα, το είπε η ίδια, όπως είπε και πολλά άλλα σε συνέντευξή της στο περιοδικό «Nitro», για τα δύσκολα παιδικά της χρόνια και τις προσδοκίες της στα επαγγελματικά.
«Ό,τι υλικό αγαθό μού έλειπε στη ζωή μου, οι γονείς μου φρόντιζαν να μου το δώσουν με άλλον τρόπο. Έχει τύχει όμως, όταν ήμουν κοριτσάκι ακόμα στο σχολείο, να μιλάνε οι συμμαθήτριές μου για το πόσο ωραία ήταν τα αθλητικά τους παπούτσια κι εγώ, επειδή ντρεπόμουν που φορούσα αυτά που μου είχε αγοράσει η μαμά μου από τη λαϊκή ή το παζάρι -αφού δεν υπήρχε η οικονομική δυνατότητα να μου αγοράσει κάτι άλλο-, να τους λέω ότι “Και τα δικά μου είναι μάρκα”. Τέτοιου τύπου ψιλοψεματάκια έλεγα, για να νιώσω καλύτερα».
Όσον αφορά στο θέμα της καταγωγής της, η γνωστή τραγουδίστρια παραδέχθηκε πως δεν έχει ρίζες από την άλλη μεριά του Ατλαντικού και αυτοχαρακτηρίστηκε «Αθηναία»:
«Δεν είμαι Μεξικάνα ή οτιδήποτε άλλο. Είμαι Αθηναία. Αν με έλεγαν Ελένη Παπαδοπούλου, δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Μπορούμε, σε παρακαλώ, να μη μιλήσουμε καθόλου για αυτό;».
Στα εφηβικά της χρόνια:
«Από μικρή ήμουν ερωτιάρα. Μου αρέσει να ζω τον έρωτα, την καψούρα, την αγάπη. Θυμάμαι, στα 15 μου, που κάναμε με την κολλητή μου κοπάνες από το σχολείο, για να πάμε να συναντήσουμε τα αγόρια μας στο Καλαμάκι. Μέχρι που κάποια στιγμή, ο διευθυντής του σχολείου τηλεφώνησε στα σπίτια μας, πήραν είδηση οι μανάδες μας τι συνέβαινε και μας απαγόρεψαν όχι μόνο να βλέπουμε τα αγόρια μας, αλλά και να συναντιόμαστε μεταξύ μας για ένα διάστημα... Γενικά, έχω φάει πολλές χυλόπιτες στη ζωή μου. Έχει τύχει, για παράδειγμα, να ερωτευτώ κάποιον πολύ, να με χωρίσει χωρίς λόγο και να έχω πάθει σοκ. Να τον παίρνω τηλέφωνο όλο το βράδυ και να τον παρακαλάω να μη χωρίσουμε και άλλα τέτοια γραφικά. Την επομένη, βέβαια, ξυπνούσα και ήμουν μια χαρά. Γενικά, έχω έναν τρόπο στη ζωή μου να ξεπερνάω στο φτερό οτιδήποτε με στεναχωρεί».
«Ό,τι υλικό αγαθό μού έλειπε στη ζωή μου, οι γονείς μου φρόντιζαν να μου το δώσουν με άλλον τρόπο. Έχει τύχει όμως, όταν ήμουν κοριτσάκι ακόμα στο σχολείο, να μιλάνε οι συμμαθήτριές μου για το πόσο ωραία ήταν τα αθλητικά τους παπούτσια κι εγώ, επειδή ντρεπόμουν που φορούσα αυτά που μου είχε αγοράσει η μαμά μου από τη λαϊκή ή το παζάρι -αφού δεν υπήρχε η οικονομική δυνατότητα να μου αγοράσει κάτι άλλο-, να τους λέω ότι “Και τα δικά μου είναι μάρκα”. Τέτοιου τύπου ψιλοψεματάκια έλεγα, για να νιώσω καλύτερα».
Όσον αφορά στο θέμα της καταγωγής της, η γνωστή τραγουδίστρια παραδέχθηκε πως δεν έχει ρίζες από την άλλη μεριά του Ατλαντικού και αυτοχαρακτηρίστηκε «Αθηναία»:
«Δεν είμαι Μεξικάνα ή οτιδήποτε άλλο. Είμαι Αθηναία. Αν με έλεγαν Ελένη Παπαδοπούλου, δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Μπορούμε, σε παρακαλώ, να μη μιλήσουμε καθόλου για αυτό;».
Στα εφηβικά της χρόνια:
«Από μικρή ήμουν ερωτιάρα. Μου αρέσει να ζω τον έρωτα, την καψούρα, την αγάπη. Θυμάμαι, στα 15 μου, που κάναμε με την κολλητή μου κοπάνες από το σχολείο, για να πάμε να συναντήσουμε τα αγόρια μας στο Καλαμάκι. Μέχρι που κάποια στιγμή, ο διευθυντής του σχολείου τηλεφώνησε στα σπίτια μας, πήραν είδηση οι μανάδες μας τι συνέβαινε και μας απαγόρεψαν όχι μόνο να βλέπουμε τα αγόρια μας, αλλά και να συναντιόμαστε μεταξύ μας για ένα διάστημα... Γενικά, έχω φάει πολλές χυλόπιτες στη ζωή μου. Έχει τύχει, για παράδειγμα, να ερωτευτώ κάποιον πολύ, να με χωρίσει χωρίς λόγο και να έχω πάθει σοκ. Να τον παίρνω τηλέφωνο όλο το βράδυ και να τον παρακαλάω να μη χωρίσουμε και άλλα τέτοια γραφικά. Την επομένη, βέβαια, ξυπνούσα και ήμουν μια χαρά. Γενικά, έχω έναν τρόπο στη ζωή μου να ξεπερνάω στο φτερό οτιδήποτε με στεναχωρεί».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου